Paliwo alternatywne (Refuse Derived Fuel – RDF) to wysortowane odpady o kodzie 19 12 10 wykorzystywane głównie jako paliwo do wytwarzania energii. Składnikami paliw alternatywnych są głównie tworzywa sztuczne, odpady gumowe, papier, tkaniny oraz inne odpady palne pochodzenia komunalnego oraz przemysłowego.
W Polsce paliwo alternatywne jest przetwarzane termicznie w dziesięciu cementowniach: Cement Ożarów w Rejowcu Fabrycznym oraz Karsach, Cementowni Warta w Trębaczewie, Cementowni Odra w Opolu, Cemex w Chełmie i Rudnikach, Dyckerhoff w Nowinach, Górażdże Cement w Gogolinie, Lafarge w Małogoszczu i Bielawach, przy czym stanowi ono 88% wszystkich spalanych tam paliw. Pozostałymi odpadami wykorzystywanymi w cementowniach są zużyte opony (5%) oraz tworzywa sztuczne i guma (4%), a także osady ściekowe, trociny, wióry, drewno, tkaniny, odpady opakowaniowe oraz inne odpady palne. W przypadku istniejących spalarni odpadów (Rzeszów, Białystok, Szczecin, Warszawa, Konin, Kraków, Zabrze, Bydgoszcz, Poznań) paliwo alternatywne stanowi ok. 10% spalanych tam odpadów. Największy udział mają zmieszane odpady komunalne (kod 20 03 01) – 60%, natomiast frakcja nadsitowa (19 12 12) stanowi 30%. Innymi spalanymi odpadami są m.in. odpady wielkogabarytowe, tekstylia, odzież, papier i tektura, drewno i odpady opakowaniowe.
W ITPE od wielu lat przygotowuje się opracowania i raporty zawierające informacje o termicznym przekształcaniu i dostępności różnych rodzajów odpadów w danej lokalizacji. Informacje te są częścią dokumentacji przedinwestycyjnych w zakresie wytwarzania ciepła i energii elektrycznej zarówno z paliw alternatywnych, jak i innych odpadów palnych (m.in. osadów ściekowych, pozostałości po procesach MBP).
Zapraszamy do współpracy.
Przygotowała: Martyna Nowak
Zakład Ochrony Powietrza