W ostatnim czasie w Chinach siedem resortów, w tym Ministerstwo Ekologii i Środowiska, wspólnie wydało plan realizacji synergicznej efektywnej redukcji zanieczyszczeń i emisji dwutlenku węgla. Stwierdzono, że należy to trak tować jako punkt wyjścia do promowania kompleksowej transformacji rozwoju gospodarczego i społecznego oraz dążenia do zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i zanieczyszczeń. Możemy w nim przeczytać, że obecnie przed Chinami s toją dwa strategiczne zadania ekologiczne: zrealizowanie fundamentalnej poprawy stanu środowiska i neutralizacja dwutlenku węgla. Skoordynowana promocja redukcji zanieczyszczeń i emisji dwutlenku węgla jest nieunikniona dla kompleksowej zielonej transformacji gospodarki i rozwoju społecznego w nowej fazie rozwoju Chin.
Celem planu jest m.in. promowanie ekologicznej i niskoemisyjnej transformacji energetycznej, bezpieczeństwo energetyczne oraz ekologiczny i niskoemisyjny rozwój. Promowane mają być czyste i niskoemisyjne systemy dostaw energii oraz elektryfikacja końcowego zużycia energii. Plan wskazuje także działania w zakresie energii odnawialnej: energia wiatrowa, słoneczna, z biomasy, oceaniczna, geotermalna, wodna zgodnie z lokalnymi warunkami oraz jądrowa w sposób uporządkowany pod ścisłym nadzorem w celu zapewnienia absolutnego bezpieczeństwa oraz ciągłej poprawy proporcji zużycia energii ?niekopalnej?. Co do węgla, możemy przeczytać o kontroli wzrostu zużycia węgla w okresie „14. planu pięcioletniego” i s topniowym zmniejszaniu zużycia węgla w okresie „15. planu pięcioletniego”. W planie tym określono dwie kluczowe daty: do 2025 r. zasadniczo ukształtuje się wzorzec pracy nad redukcją zanieczyszczeń i emisją dwutlenku węgla, nastąpi również strukturalna optymalizacja i dos tosowanie kluczowych obszarów oraz zielony i niskoemisyjny rozwój. Zdobyte w ten sposób doświadczenie będzie mogło być powielane i promowane. Do 2030 r. synergiczna zdolność redukcji zanieczyszczeń i redukcji emisji dwutlenku węgla zostanie znacznie poprawiona, pomagając osiągnąć cel, jakim jest osiągnięcie szczytu emisji; znacznie wzrośnie poziom ochrony powietrza, wody, gleby a także nastąpi redukcja ilości odpadów stałych.
Jeśli chodzi o przemysł ciężki to możemy przeczytać, że surowo zabrania się zwiększania zdolności produkcyjnych stali, koksu, rafinacji ropy naf towej, aluminium elektrolitycznego, cementu i szkła płaskiego (z wyłączeniem szkła fo towoltaicznego). Należy zbadać i ustalić długoterminowy mechanizm zmniejszania zdolności produkcyjnych w hutnictwie żelaza i stali, koksowania węgla i w innych gałęziach przemysłu w warunkach ograniczeń zdolności środowiska, a także należy prowadzić działania na rzecz oszczędności energii i redukcji emisji dwutlenku węgla w kluczowych gałęziach przemysłu, promocji ultraniskoemisyjnej transformacji przemysłu stalowego, cemen towego, koksowniczego i kotłów oraz prowadzić projekty pilotażowe w celu skoordynowanej kontroli emisji zanieczyszczeń powietrza, w tym gazów cieplarnianych.
Au tor: Tomasz Micorek
Zakład Technologii Koksowniczych
kontakt: tmicorek@itpe.pl