Bios ? po grecku oznacza życie, degradatio z łaciny ? obniżenie. Z połączenia tych dwóch wyrazów otrzymujemy biodegradację, czyli biochemiczny rozkład związków organicznych na prostsze składniki chemiczne. Żaden produkt, nawet najbardziej naturalny, nie ulega samoistnej biodegradacji. Degradacja w przyrodzie zachodzi pod wpływem takich czynników jak światło, tlen, woda i organizmy (grzyby, bakterie, pierwotniaki, glony). Jest to naturalny, powszechnie występujący proces, który zapobiega gromadzeniu się materii organicznej w środowisku.
Ważnym problemem współczesnej cywilizacji jest rosnąca ilość wytwarzanych odpadów, zawierających również frakcję biodegradowalną. Poszukiwanie skutecznych me tod utylizacji odpadów spowodowało rozwój technologii wytwarzania paliw z wykorzystaniem ich frakcji palnej (biodegradowalnej), klasyfikowanych jako stałe paliwa wtórne (SRF ? solid recovered fuels).
Paliwa wtórne produkowane z odpadów są cennym źródłem energii odnawialnej, pochodzącej z zawartej w nich frakcji biodegradowalnej.
Na poniższym rysunku przedstawiono model paliwa z odpadów w stanie suchym.
Odzysk i sprzedaż energii z odpadów zawierających frakcję biodegradowalną może przynieść dodatkowe efekty w postaci zaliczenia jej w części/całości do energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych jak i uczestnictwa w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.
Dotychczas wprowadzono dwa sposoby rozliczania udziału energii z odnawialnego źródła energii w termicznie przekształcanych odpadach: w oparciu o oznaczenie udziału frakcji biodegradowalnej w odpadach lub z uwzględnieniem war tości ryczał towej udziału energii chemicznej frakcji biodegradowalnych w tych odpadach. Dla celów rozliczeniowych warunkiem koniecznym jest określenie zawar tości frakcji biodegradowalnej, która jest wykonywana w oparciu m.in. o me todykę selektywnego rozpuszczania, zgodnie z normą europejską PN-EN 15440.
Zasada me tody selektywnego rozpuszczania polega na rozkładzie frakcji biodegradowalnej pod wpływem stężonego kwasu siarkowego, a następnie utlenieniu produktów rozkładu nadtlenkiem wodoru. Nieprzereagowaną pozostałość stanowi frakcja nie-biodegradowalna i substancja mineralna. Zas tosowanie kwasu siarkowego i nadtlenku wodoru do selektywnego rozpuszczania biomasy zawartej w odpadach, pozwala na przeprowadzenie rozkładu biomasy w sposób analogiczny do tego, jaki ma miejsce w procesie naturalnej biodegradacji, pod wpływem mikroorganizmów. Podstawowym założeniem me tody selektywnego rozpuszczania jest więc pełna degradacja materiałów biomasowych i brak degradacji materiałów innego pochodzenia. Wyniki oznaczania zawar tości frakcji biomasowej me todą selektywnego rozpuszczania mogą być przedstawiane jako udziały masowe lub w przypadku rozszerzenia me todyki analitycznej, jako udziały energetyczne lub pierwiastka C.
Dla klientów przetwarzających paliwa z odpadów, is totną kwestią jest łatwy dostęp do sprawdzonych i precyzyjnych me tod oznaczania udziału frakcji biodegradowalnej.
W Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla, od wielu lat praktykuje się me todę selektywnego rozpuszczania. W celu zapewnienia jak najwyższej jakości usług świadczonych naszym klien tom analiza jest objęta zakresem akredytacji (Certyfikat Akredytacji AB 081) i wykonywana w labora torium, które dysponuje wysokim potencjałem badawczym i wykwalifikowaną, doświadczoną kadrą. W celu uzyskania szczegółowych informacji prosimy kontak tować się z kierownikiem Labora torium Paliw i Węgli Aktywnych dr hab. inż. Marcinem Sajdakiem, tel. 32/621 62 63, e-mail: msajdak@itpe.pl